THEATERMAKER ★★★★
Lof voor Holland Opera. Het muziektheatergezelschap zit na het schrappen van de subsidie door het Fonds Podiumkunsten midden in een bezwaarprocedure en de toekomst is onzeker, maar regisseuse Joke Hoolboom en trawanten laten zich niet kennen: ze maakten met Sneeuwwit een overtuigende operaproductie voor zes jaar en ouder.
Niemand minder dan kinderboekenschrijfster Imme Dros schreef het libretto, wat literaire pareltjes oplevert als ‘De liefde blijft als de liefde gaat/van dag tot dag/van vroeg tot laat/zou het lot mij niets dan droefheid geven/de liefde blijft voorgoed, mijn hele leven.’ Jammer genoeg was dit fraaie libretto in de zaal niet altijd even goed verstaanbaar. Dat is een puntje waar het gezelschap nog aan kan werken. Verder niets dan lof voor Sneeuwwit: een opera losjes gebaseerd op de Griekse tragedie van Psyché en Eros. Dros zag in dit klassieke verhaal de oorsprong van diverse sprookjes zoals Assepoester, Sneeuwwitje en Doornroosje.
Het oorspronkelijke verhaal van de koningsdochter Psyché, die na vele omzwervingen en verwikkelingen uiteindelijk de geliefde van Eros wordt, is bij Holland Opera losjes verweven met sprookjeselementen: de valse zusters uit Assepoester (een komische travestierol van Sinan Vurai en Niek Idelenburg) en het personage Psyché als Sneeuwwitje. Sneeuwwit heet ze bij Holland Opera en met haar bloedrode jurkje is ze de centrale figuur waar alles om draait. Een meisje op zoek naar ware liefde. Een rol die overtuigend wordt gezongen en geacteerd door Lilian Farahani, een veelbelovende zangeres die recentelijk afstudeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
Het is een oogstrelende voorstelling waar met simpele middelen veel wordt bereikt. Hoolboom laat veel aan de verbeelding van de toeschouwer over, maar dat is voor de zesplus-doelgroep geen enkel probleem. Een stalen bed op wieltjes is voor hen al snel een koningssponde. Het absolute hoogtepunt van Sneeuwwit is de entree van het monster met zijn kroost. De mini-monstertjes dansten zowaar een balletintermezzo, wat zijn uitwerking op het jonge publiek niet miste en meteen verwees naar de rijke traditie van het Psyché-verhaal. Componist Lully maakte er in 1678 immers een dansrijke opera van.
De partituur (voor klarinet, accordeon en cello) van deze productie mag er trouwens ook zijn: componist Fons Merkies greep naar de vioolsuite die de Italiaanse barokcomponist Michel Masciti baseerde op de Psyché en vermengde die arrangementen met eigen werk. Flarden tango, citaten uit filmmuziek, een aria met hitpotentie (Zweer het op de zon) en een humoristische vlooienmars: Merkies schuwt geen middel en geen stijl. Wat dat betreft past hij naadloos bij het concept van Holland Opera.
VOLKSKRANT
Grote emoties, mooie duetten
"De jeugdopera Sneeuwwit van Holland Opera voor kinderen vanaf 6 jaar gaat minstens zo veel over Sneeuwwitje als over Belle en het Beest en Assepoester. Imme Dros smeedde een grappige medley van verschillende sprookjesfiguren om tot helder libretto. De gekkigheid is heerlijk verwerkt in de kostuums van Sophie Ketting en Ineke van Duivenvoorde. (...) Niek Idelenburg en Sinan Vural zien er stijlvol campy uit in hun chique stiefzussengarderobe. En terwijl de een zich haast om zich te verkleden tot machoprins, mag de ander zich uitleven als beest. Het levert een paar prachtige duetten op."
GOOI EN EEMLANDER
Sneeuwwit opera voor de jeugd
Opera, het lijkt niet de meest voor de hand liggende theatervorm voor kinderen. Maar Holland Opera bewijst al jaren dat het wel kan. Hun voorstelling 'Sneeuwwit' is daar wederom een klinkend bewijs van. Dankzij het glasheldere libretto van Imme Dros, die zonder kinderlijk op haar knieen te gaan zitten, toch een tekst afleverde die kinderen aanspreekt.
Douwe Hibma ontwierp een eenvoudig, maar verrassend inventief decor van vier glanzende bogen van aflopende grootte die als een set bijzetttafeltjes in en uit elkaar kunnen schuiven en zo het ene moment het bos en het volgende het paleis van de boze koningin zijn. Die koningin, gehuld in oogstrelende creaties vol kleur en lijnenspel, wordt mooi en heerlijk vilein vertolkt door mezzosopraan Madieke Marjon.
Tegenover haar gemeenheid glanst de onschuld van Sneeuwwit (sopraan Lilian Farahani) des te schitterender. De komische noot wordt verzorgd door tenor Niek Idelenburg (die later ook een mooi vertederend monster neerzet) en Vural (tevens een gloedvolle prins) die samen de twee gemene zusters gestalte geven. Gehuld in uitbundige jurken van Sophie Ketting en Ineke Duivenvoorde, wankelend op hun hoge hakken, met een pruik van krulspelden op het hoofd veroveren zij het publiek al voordat ze een noot gezongen hebben. Maar de muziek, dat is bij opera natuurlijk waar het om gaat. En ook die is dik in orde. Fons Merkies baseerde zich op het werk van de Italiaanse barokcomponist Michel Mascitti die een vioolsuite schreef op basis van het Psycheverhaal. Rondom deze muzikale rode draad arrangeerde Merkies speelse uitstapjes, die door het ensemble van cello, accordeon en klarinet met verve vertolkt worden.
Het gekietel van de vlooien van het monster is te horen in de klarinet, de accordeon ondersteunt de koningin en de cello blijkt in staat tot klanken die je niet dagelijks hoort. Zo kweek je operaliefhebbers.
